RTSH është rikthyer në qendër të vëmendjes së debatit publik në prag të fushatës elektorale për zgjedhjet e 11 majit.
Kryetari i partisë “Mundësia”, Agron Shehaj, ka propozuar mbylljen e RTSH-së, duke e cilësuar si një institucion të panevojshëm, të shtrenjtë dhe pa ndikim real në jetën publike.
“Nuk e ndjek askush, nuk e sheh askush. Megjithatë, ky televizion shpenzon 30 milionë euro në vit nga taksat tuaja. Vetëm një shembull nga shumë të tjerë. Kështu i kursej unë Shqipërisë 1 miliard euro në vit, duke ndalur abuzimin, jo shërbimin; duke larguar parazitët, jo mësuesit e mjekët,” deklaroi Shehaj, duke e përfshirë këtë propozim në planin e tij më të gjerë për reduktimin e shpenzimeve publike dhe të asaj që ai e quan “administratë parazitare”.
Por ndaj kësaj qasjeje radikale ka reaguar gazetari Lutfi Dervishi, i cili është shprehur publikisht kundër mbylljes së televizionit publik. Në një replikë publike, ai e quajti këtë ide “të vjetër sa disa nga programet e RTSH-së”, dhe e krahasoi me një tendencë të zakonshme në shoqëri: “Kur s’di ç’të bësh, preje!”
“Sot më shumë se kurrë, ka nevojë për një ekran që nuk e mat suksesin me klikime, që nuk i shërben partive, por publikut, dhe që nuk e sheh shikuesin si konsumator meme-sh,” shkruan Dervishi. Ai pranon që RTSH ka probleme serioze dhe ka nevojë për pastrim, por thekson se sfida nuk është mbyllja, por ringritja e tij si një media publike me standarde të larta, që ofron informacion dhe kulturë në një ambient gjithnjë e më të dominuar nga zhurma e banalitetit.
Agron Shehaj nga ana tjetër thekson se vendi ka nevojë për ndarje të prerë me institucionet që nuk prodhojnë vlerë: “Këto 30 milionë euro në vit mund të shkojnë për shëndetësi, arsim ose infrastrukturë. RTSH nuk i shërben askujt përveç një grushti njerëzish që jetojnë mbi buxhetin e shtetit.”
Ndërsa Dervishi kundërshton prerjen me thikë: “Mbyllja është sport popullor, por ndërtimi i një media publike që ngre nivelin informues e kulturor është një sport elitar – jo për shkak të arrogancës, por nga dëshira për cilësi në një det mediokriteti.”
Debati, në fakt, prek një temë më të gjerë: çfarë roli duhet të ketë televizioni publik në një shoqëri demokratike? /skyweb.al
